Penisamputatie

Home » Cases » Chirurgie » Penisamputatie

Bij Fagur, een ijslander van 17 jaar, bleek uit een biopt dat hij een kwaadaardige tumor aan de penis heeft; een zogenaamde plaveiselcelcarcinoom (foto 1). Dit is een zeer agressieve tumor van het slijmvlies die snel uitbreidt en uitzaaiingen geeft. We moesten dus snel handelen! Na overleg met de eigenaren besloten we Fagur onder narcose te opereren en daarbij het grootste deel van zijn penis te amputeren. De operatie begint bij het verwijderen van de koker (foto 2). Hierbij verwijderden we ook de lymfeknopen die in de liesstreek zitten. Vervolgens werd de penis geamputeerd op een schoon gedeelte en wordt er een nieuwe uitgang van de plasbuis gemaakt (foto 3). Het nieuwe uiteinde werd daarna aan de buikwand vastgemaakt en de huidwond gesloten eromheen (foto 4). Dat betekent dat de nieuwe uitgang van de plasbuis net achter de navel uit de huid komt. De sluitspier bevindt zich aan het begin van de blaas dus er zal geen sprake zijn van incontinentie. Het was een grote ingreep en een rigoureuze beslissing maar noodzakelijk. Na een midweek op de kliniek kon Fagur weer naar huis waar hij werd herenigd met zijn maatje (foto 5). Een maand later stuurde de eigenaar een foto van de genezen wond (foto 6). Hij plast dus uit de opening die lijkt op een nieuwe navel.  Fagur is goed hersteld van de operatie en wordt nu weer volop gereden (foto 7).

Meer cases:

Casus tenoscopie

Een Westfaler ruin van 12 jaar, werd aangeboden met een chronische overvulling van de peesschede LV. Er was niet echt een kreupelheid zichtbaar maar de

Lees meer

Tongverwonding

Een jong en veelbelovend sportpaard werd aangeboden in verband met een oude tongverwonding. Enkele dagen daarvoor was het paard lastig geweest bij het inladen in

Lees meer

Kroonrandverwonding

In december 2007 werd via de spoeddienst van de Universiteit Utrecht een jaarling met een oudere verwonding aan de kroonrand aangeboden. Na klinisch onderzoek bleek

Lees meer

Cyclosporine implantaat

Het paard Rick heeft al meerdere aanvallen van acute maanblindheid achter de rug. Gelukkig zijn er nu nog weinig chronische veranderingen aan het oog zichtbaar,

Lees meer